Op een dag als deze ademt alles limonade. Je hoeft er alleen maar voor naar buiten.

Ik kwam vanmorgen tijdens de yogales wat citroenen tegen. Dat is prima natuurlijk, maar ik laat ze graag daar na de les ook weer achter. Deze citroenen liften echter mee naar huis. En daar had ik eigenlijk geen zin in. Ik begon te analyseren, ervan overtuigd dat als ik ze maar begreep deze citroenen wel weer weg zouden gaan. Maar dat deden ze niet. Dus… tijd voor wat limonade!

En die limonade lag voor het oprapen vandaag. Koeien en paarden in de wei, groene bomen, maar ook al bruingele kastanjebomen.  Uitgedroogde berenklauw, maar ook nog klaprozen en korenbloemen. De mais in de velden stond metershoog. Appelbomen, een blauwe lucht. Bootjes in de IJssel. Roofvogels in de lucht. Jonge zwaantjes uitgegroeid tot volwassen, alleen hun grijze verenkleedje verraadt nog dat ze jong zijn. Automatisch bewegen mijn voeten de trappers van mijn fiets. Elke andere fietser groet en glimlacht. Wat een dag. Dat zo’n heerlijk zonnetje dat voor elkaar krijgt. Daar kan zelfs een citroenbril niets tegen beginnen. Citroenen? Eh… welke citroenen. De mijne heb ik onderweg ergens in de berm laten rollen.

Ga naar buiten, lieve mensen. De limonade is overal!