We denken nogal wat af, wij denkende wezens. En het zijn niet altijd de meest handige dingen die we denken. Gedachten als ‘ik kan het niet’, ik ben te dik/dom/lelijk’ of ‘dat lukt mij nooit’ zijn niet bepaald behulpzaam als het erom gaat dingen te realiseren. Het zijn citroenen, monstergrote citroenen, dat soort gedachten. Wat we daarmee doen? Natuurlijk, limonade maken!

Maar voordat je limonade kan maken van zulke citroengele gedachten, moet je je er bewust van zijn. Ik had een artikel geschreven voor een tijdschrift waar ik graag voor zou willen schrijven en al mijn positiefste gedachten gedacht nadat ik het artikel had aangeboden. Ze namen het idee wel, maar zonder mij de credits daarvoor te geven of mijn artikel te plaatsen. Natuurlijk is dat ook een stukje ‘niet erg aardig’, maar dat is iets waar ik geen invloed op kan uitoefenen. Als ik me daar op zou richten, maak ik een slachtoffer van mezelf en geef ik elke verantwoordelijkheid uit handen; daar heb ik helemaal niks aan. Waarom is het dan, ondanks mijn positieve gedachten, weer niet gelukt om een nieuwe leuke opdrachtgever aan mijn haak te slaan? Omdat er een joekel van een citroenige gedachte in mijn hoofd zat: JE BENT NIET GOED GENOEG.

Hoe maak ik voor eens en voor altijd limonade van die belemmerende citroengedachte?

Ik besluit mijn citroentjes-frisse gedachte te lijf te gaan met een flinke dosis realiteitszin en liefde. Hoe realistisch is die knalgele gedachte eigenlijk? Als ik niet goed genoeg zou zijn, hoe kan het dan dat mijn andere opdrachtgevers tevreden zijn? Zouden anderen ook vinden dat ik niet goed genoeg ben? Nee, dat is niet erg waarschijnlijk. Ik ben wel degelijk goed genoeg. Die citroen is een denkfout. Ik onderschat mijn eigen kunnen (ik kan het niet) en maak me schuldig aan zwartkijken (dat lukt me nooit) en zwart-witdenken (als deze opdrachtgever me niet wil, wil niemand me). Ik kan het wel, ik heb het artikel namelijk geschreven, dat is dus gelukt, en met de afwijzing van dit tijdschrift hebben niet ineens mijn andere opdrachtgevers besloten geen gebruik meer van mijn diensten te maken. Die citroen is echt een denkfout. Nu ik dat weet, is het mijn uitdaging om er een wel realistische gedachte tegenover te stellen. IK BEN GOED ZOALS IK BEN bijvoorbeeld. Door die gedachte te denken in plaats van de citroen ben ik ook meteen een stuk liever voor mezelf. Het is bijna alsof ik mijn eigen armen om me heen voel. Het is goed, ik ben goed.

Je kunt geen twee gedachten tegelijk denken, dus als ik me richt op mijn nieuwe positieve gedachte, dan heeft mijn oude negatieve gedachte minder kans. Zo heb ik mijn citroengedachte omgezet in limonade. Ik ben benieuwd wie (welke leuke nieuwe opdrachtgevers) daarvan willen proeven?