David de Kock en Arjan Vergeer zijn zelf al razend inspirerend, maar tijdens de vorige seminar werden we ook nog eens door een andere inspirerende spreker toegesproken. Jaap Bressers, in rolstoel, had vanaf het eerste moment mijn volledige aandacht. Omdat hij zo open, met zelfspot en toch heel kwetsbaar zijn eigen verhaal vertelde. Op zijn 21e kreeg hij een duikongeluk en brak zijn nek. Hij werd in een buitenlands ziekenhuis wakker, verlamd vanaf borsthoogte, geen idee waar hij was, wat er gebeurd was en in paniek. De verplegers reageerden op zijn geroep door keurig de monitoren te controleren en dan weer weg te gaan. Maar één verpleger, broeder Carlos, merkte Jaaps paniek op en legde zijn hand op zijn schouder, waar hij nog wel gevoel had, en zei: It’s okay. Door zich oprecht in Jaap te verplaatsen, maakte hij een enorm verschil; dat kleine gebaar gaf Jaap de kracht om door te gaan. Sindsdien spreekt Jaap van Carlos-momentjes: momenten waarop je van betekenis bent voor een ander, misschien zelfs zonder je daar zelfs bewust van te zijn. Want toen Jaap Carlos later vertelde hoeveel dat gebaar voor hem betekend had, antwoordde hij: ach, ik deed gewoon mijn werk.
Jaap moedigt ons aan om ons te focussen op de Carlos-momentjes in ons leven. Want hij gelooft dat er in iedereen een Carlos zit en dat we allemaal op onze eigen manier het verschil kunnen maken. Als één hand op je schouder zoveel verschil kan betekenen, zijn we allemaal in staat om het verschil te maken. Kijk eens naar wat er allemaal goed gaat, zegt hij. Wat mij erg deed denken aan mijn limonade-momenten: focus op wat er goed gaat. Maar Jaap Bressers geeft die limonade wel even meer diepgang. Focus op de momenten waarop je iets voor een ander betekent, het verschil maakt, hoe klein misschien ook. Superlimonade, die Jaap, en broeder Carlos trouwens ook!
Wanneer was en/of ben jij een Carlos? En durf je dat ook echt binnen te laten komen, dat jij voor iemand anders het verschil maakt(e)? Ik vond dat persoonlijk lastiger dan de Carlos-momentjes herkennen in mijn leven. Zullen we ons de komende tijd eens wat meer op deze Carlos-momenten richten?
Ga vooral ook even op Jaap Bressers’ website kijken voor meer inspiratie, en zijn gratis E-book kun je hier downloaden.
“Een bloem houdt niet op mooi te zijn als er iemand voorbijloopt die haar niet opmerkt, en stopt ook niet met lekker ruiken ook al wordt haar geur niet gewaardeerd,” schrijft Timber Hawkeye in Buddhist Boot Camp. “De bloem blijft haar verheven zelf: elegant, sierlijk en beeldschoon.” De natuur laat ons zien hoe het zou moeten. Bloemen die prachtig bloeien, ondanks hun korte levensduur en vaak zelfs zonder gezien te worden; sterren die stralen zonder dat we ze bewonderen; bomen die niet mopperen of depressief worden als ze niet bedankt worden voor de zuurstof die ze geven. Zonder iets te verwachten je mooiste zelf zijn; ik denk dat er maar weinig mensen zijn die dat kunnen. En ik behoor niet tot die weinigen.
Afgelopen donderdag had ik weer een seminar van 365 dagen succesvol. Deze dag ging over het bedenken van je missie. Het afgelopen half jaar ben ik bezig geweest om belemmerende overtuigingen en niet helpende patronen minder invloed te geven en een, als het ware blanco pagina te worden, waarop ik nu mijn dromen kan projecteren, om daaruit een missie te formuleren. Wat is mijn passie, wat zijn mijn talenten en hoe komen die samen in mijn missie? Zoals na elke seminar heb ik weer het gevoel schromelijk achter te lopen en het allemaal niet te weten.
Als je focus vooral op negatieve dingen ligt, zie je dus letterlijk de positieve dingen niet. Maar gelukkig geldt dat ook andersom. Als je voortdurend op zoek bent naar positieve dingen, zie je ook minder negatieve dingen. Je kunt je hersens daarvoor trainen. Hoe je dat doet? De beste en snelste manier is door een lijst te maken van alle goede dingen in je leven. Dat klinkt heel simpel en dat is het ook. Als je elke dag drie goede dingen opschrijft, train je je hersens in minder dan vijf minuten per dag om beter te worden in het opmerken van positieve dingen en mogelijkheden voor groei. En omdat we maar op een paar dingen tegelijk gericht kunnen zijn, worden op hetzelfde moment negatieve dingen naar de achtergrond verplaatst.
Vorige week heb ik acht uur alleen, in stilte, in een cirkel van 3 meter, zonder te eten, zonder horloge en telefoon, zonder schrijfwaar, in een bos doorgebracht. Met alleen 1,5 liter water, extra kleren, een regenpak en een vuilniszak om op te zitten. Het idee was dat als je kunt ‘zijn met wat is’ er ruimte ontstaat om te dromen. De natuur als middel om jezelf te verbinden met een groter bewustzijn. Wie ben je als je niets meer hebt?
‘Nodig uitsluitend positieve zaden uit naar boven te komen en plaats te nemen in de huiskamer van je bewustzijn,’ schrijft Thich Nhat Hanh.
Waarom mijn blog in het begin zo goed voor mij werkte, was doordat ik bewuster begon te leven. Met meer aandacht in het moment, zou je kunnen zeggen. Ik had altijd wel oog gehad voor mooie wondertjes in de natuur, mooie luchten, overvliegende vogels, een fijne ontmoeting, een diep gesprek, maar had deze mooie dingen nooit eerder zo duidelijk binnen laten komen als geluksmomenten. Als je dat wel doet, moet je gewoon erkennen dat er best veel momenten van geluk zijn op een dag. En in het verlengde daarvan: dat je eigenlijk best gelukkig bent.
Ik ben gelukkig. Maar ik mag weer wat meer gaan stilstaan bij alle dingen om me heen die me een geluksgevoel geven. Ik zit in standje citroen, en het wordt hoog tijd dat dat verandert. Ik kan er allerlei oorzaken, argumenten, uitleg en excuses zelfs voor aandragen, maar daar gaat het niet om. Ik moet weer limonade maken!
Met Pasen in het vooruitzicht kan het natuurlijk niet anders dan dat deze Maak Iets Maandag iets met Pasen te maken heeft. En dat moet ik er bij zeggen, want de creaties zijn dermate mislukt dat je er zonder deze uitleg waarschijnlijks niets pasigs bij zou denken. Wat het zijn? Paaskuikens! Haha, nee, zo zien ze er inderdaad niet uit! Het lijken meer uilskuikens. Ach, in het leven van een fröbelende limonademaker mag ook wel eens iets mislukken toch.
Knip daarvan van karton twee evengrote cirkels en knip er een m
iddencirkel uit. Leg de twee cirkels op elkaar en omwikkel ze met garen in de kleur die je wil. Als je niet verder kan knip je voorzichtig de twee cirkels van elkaar los en knoop je er een touw omheen, 
zodat je pompom niet uit elkaar valt. Maak er zo een aantal in verschillende kleuren. Vorig jaar had ik er een leuke 
Maak Limonade 