Wat een consternatie gisteren! Het begon allemaal vrij rustig. Een pissebed in de kamer, kan gebeuren, niets aan de hand. Het arme beestje moest gewoon even naar buiten begeleid worden. En met een flinke hoeveelheid keukenpapier ben ik daar prima toe in staat. Dus. Situatie 1: Pissebed op keukenpapier in mijn linkerhand, ik doe met rechts de voordeur open, loopt er –alsof ie al de hele dag aan het wachten was tot ik eindelijk eens die deur open zou doen- een megagrote spin doodgemoedelijk naar binnen. Alsof het zijn huis is. Goedemiddag meneer Spin, hoe maakt u het? Ik had het gevoel alsof ik een Annie M.G. Schmidt-verhaaltje was in gekatapulteerd. Kopje koffie, meneer Spin? Maar de spin had geen zin in een praatje en verdween onder een achtergebleven oud stuk vloerbedekking in de hal. Exit spin. En hoe hilarisch ook, ik was wel even geschrokken. Dus die arme pissebed lag weer op de grond. Pissebed weer op keukenpapier en nu via de achterdeur buiten gezet. Ga maar lekker buiten spelen.

Weer binnen valt mijn oog op een ander beest. Eerste gedachte: Kakkerlak. Tweede en derde gedachte ook. Eerste reactie: paniek. Tweede en derde reactie ook. Een kakkerlak komt nooit alleen, weet ik. Ik dwing mezelf tot ademen. Rustig. Think Lemonade. Wat moet een kakkerlak bij ons in huis? Het is theoretisch gezien mogelijk dat ie in mijn rugzak is mee gelift uit India. Daar ben ik niet lang geleden geweest. Het is theoretisch gezien ook mogelijk dat ie is meegekomen met de tweedehands spijkerbroeken van het Waterlooplein, die ik daar zaterdag heb gekocht. Het Beest beweegt gelukkig niet. Ik besluit dat ik niet alleen maar versteend kan blijven staan kijken; ik moet tot actie over gaan. Dus doe ik wat ik ook altijd in India doe als mijn kamer vergeven blijkt van kakkerlakken: ik zet er bekers en glazen en potten overheen. Want doodmaken durf ik niet. En laten lopen ook niet. Dus situatie 2: Glas met kakkerlak in halletje.       

Internet om raad gevraagd. Moeders om raad gevraagd. Hele huis grondig doorzocht en schoongemaakt. Voel me een beetje misselijk inmiddels. En twijfel. Deze kakkerlak heeft namelijk geen voelsprieten, en dat hebben alle kakkerlakken op internet wel. En de kakkerlakken zoals mijn moeder ze kent ook. Maar verder lijkt dit Beest echt op de plaatjes. En er ligt een wit balletje naast, dat zijn natuurlijk eitjes. Dat zegt internet namelijk ook.

Mijn vriend brengt me terug in de realiteit. Gelukkig. Waarom heb je een kever in een glas gevangen? Een kever? Denk je echt dat het een kever is? Ja hoor, doodgewone huis-tuin-en keuken-kever. Geen voelsprieten, iets wat vleugeltjes kunnen zijn. Naast een wit paprikapitje. Situatie 3: Dode kever – buiten. Arm beest. Om het leven gekomen op weg naar zijn bevrijding. Ik denk dat Annie M.G. Schmidt er iets van zou maken als: kijk uit als je een pissebed behulpzaam wilt zijn. Er kunnen slachtoffers vallen.