En dan ben je dus al zo’n anderhalf jaar aan het ontspullen en je hebt je niks aangetrokken van emotionele lijm of wat voor soort lijm het dan ook is waarmee je aan je spullen vastgeplakt zit en je huis wordt steeds leger en dan… op een dag vraag je je af wat er nog van je over is. Vannacht bedacht ik me ineens in paniek dat ik in honderden kleine stukjes in de kringloopwinkel lig, en dat al die kleine stukjes ik voor iedereen tegen een kleine vergoeding af te halen zijn.
Maar ben ik dan mijn spullen?, beantwoordde ik mijn lichte paniek. Ben ik minder literatuurwetenschapper om alle boeken die ik heb weg gedaan, ben ik minder creatief om alle knutselspullen en zelfgemaakte dingen die ik heb weg gedaan, ben ik minder een wereldreiziger om alle verzamelde dingen op mijn reizen die ik heb weg gedaan, ben ik minder leuk en gezellig om alle gezellige spulletjes die ik heb weg gedaan? Volgens life organizer Yvonne de Bruin houden spullen uit het verleden je weg uit het hier en nu, waardoor je met je aandacht blijft hangen in wie je was. En dus niet bent wie je bent op dit moment. Zit wel iets in, maar dat betekent ook dat ik in een groter huis iemand anders zou zijn dan in dit kleine huis, en dat maakt het dan wel weer verwarrend.
Ik weet ook dat momenten van voldoening en geluk spullenloos zijn. Het zijn meestal momenten buiten, frisse lucht inademend, kijkend naar nesten bouwende vogels, terwijl je zomaar toe geglimlacht wordt door iemand die je niet kent en het gras voelt kriebelen aan je blote voeten. Tijdens vakanties waarin je alles wat je nodig hebt in een kleine tas op je rug draagt en geen voorwerpen om je heen nodig hebt die je aan je overleden opa of oma herinneren of aan je eerste vriendje. Own less, live more, zegt Joshua Becker. Is dat het antwoord? Meer leven zoals tijdens een vakantie en niet (heel veel) meer bezitten dan je tijdens een vakantie nodig hebt. Het is de moeite van het proberen waard. En het betekent nog wat werk de komende weken, maanden, jaren, want in een rugzak past ons hele huis nog lang niet…
Maak Limonade 
Het is moeilijk; wat heb je nou echt nodig, en wat is ingegeven door je ego, valse behoeftes, wat dan ook? Spullen zijn net als de kleding die je draagt seinpaaltjes van je identiteit, en we willen er allemaal toch leuk uitzien? Zo ook in ons huis;-)
Hoooi, ik vind je stukje zo leuk en wil vaak graag even reageren maar moet dan inloggen . Of doe ik iets verkeerd? Nou, bij deze: Leuk en inspirerend weer om het nog spullenlozer te maken, dankjewel! Heleen
Hartelijke groet, Heleen
06 10646101 / 0570 634934
Dichter bij dichters: http://www.dichterbijdichters.nl Samen Stampen: http://www.samenstampen.nl Mijn gratis cursus *Gedichten lezen voor beginners *downloaden: http://www.heleenbosma.nl Mijn gratis reisboek downloaden: http://www.overijsselverwoord.nl/ebook Mijn werk bekijken, gedichten lezen en blogs: http://www.heleenbosma.nl
Niet helemaal on-topic geloof ik… of toch wel?
Als mijn moeder opruimt en dat doet ze haast altijd,
dan weet ik zeker dat ze mij heel stiekempjes benijd.
Als mijn vader thuiskomt nou dan is ie echt bek-af.
Groter worden, groter worden is een zware straf.
REFREIN:
Klein is fijn, ik wil niet ouder worden.
Klein is fijn, ik wil niet groter zijn.
‘k heb geen zin om nog te groeien.
Wat er komt kan me niet boeien.
‘k Blijf liever op bekend terrein.
Ik blijf veel liever klein.
Als mijn broer examen heeft, dan is ie niet te pruimen,
dan bijt hij op z’n nagels en dan moet ik voor hem duimen.
Als mijn grote zus verliefd is, jankt ze heel wat af.
Groter worden, groter worden is een zware straf.
REFREIN:
Klein is fijn, ik wil niet ouder worden.
Klein is fijn, ik wil niet groter zijn.
‘k heb geen zin om nog te groeien.
Wat er komt kan me niet boeien.
‘k Blijf liever op bekend terrein.
Ik blijf veel liever klein.
O, als ik niet kan slapen, word ik soms een beetje bang,
dan zie ik enge beesten lopen over het behang.
En aan als ik groot ben en soms aan als ik dood ben.
Maar gelukkig ben ik klein, en dat duurt hopelijk nog lang.
REFREIN:
Klein is fijn, ik wil niet ouder worden.
Klein is fijn, ik wil niet groter zijn.
‘k heb geen zin om nog te groeien.
Wat er komt kan me niet boeien.
‘k Blijf liever op bekend terrein.
Ik blijf veel liever klein
Ik kom net terug van 2 weken vakantie en had dit keer geen muziek bij me, zonder de computer ging prima, en zonder boeken ook, maar de muziek…toch wist ik dat ik het dan weer extra ging waarderen als ik thuis was- dan zijn je oren weer helemaal vrij en hoor je alles des te intenser. Even heerlijk was het om weer te kunnen musiceren. Vroeger was ik bijna verslaafd aan (bepaalde) muziek, nu niet meer. Toch zou ik niet zonder willen.Misschien zijn jouw spulletjes wel jouw expressie (wat muziek is voor mij), iets essentieels en is met mate genieten het toverwoord?Groetjes uit Utreg!
Haha, maar waarom zou je ook in een huis wonen als al je spullen in een rugzak passen? Als je zover bent, hoor ik graag welke keus je maakt. Ik ben ook aan het ontspullen en voel geregeld behoefe aan minder huis. Maar op mijn tuin wil ik niet inleveren! Lieve groet