Het kan geen toeval zijn, dat je het ene moment besluit dat geven je focus wordt, een hele maand lang, en dat je dan ‘s avonds het boek dat je aan het lezen bent openslaat en leest: “Er is niets mis met de aandrang oneindig veel te willen ontvangen van het leven. Maar de bron van vreugde van dit ontvangen droogt op, wanneer we ophouden met geven. Niets van wat we dan nog ontvangen, vult de leegte van ons hart. Het universele principe van het heelal is het onbaatzuchtig geven zonder er iets voor in ruil te verwachten.” En een honderd bladzijden verder: “Een vlinder die op een bloem landt in Egypte, kan hier in Tsfat een aardbeving veroorzaken. Alles beïnvloedt alles. Elke zuivering, hoe klein ook, die wij bij onszelf voltrekken, heeft een reikwijdte die niet is te overzien. En uiteindelijk zullen we merken dat geven ons meer vreugde schenkt dan al het geld van de aarde.” Aan het woord is Yitschak, de Kabbala-leraar van Chaim Vital. Niks toeval. Gewoon de juiste roman op het juiste moment. ‘t Is trouwens De kabbalist van Geert Kimpen, een aanrader.

Hoe het mij vergaan is deze eerste week geven? Goed, maar ik moet er soms wel echt over nadenken. Of in elk geval de juiste situatie creëren. Geven gebeurt toch meestal spontaan en die spontaniteit is er wel af nu ik mezelf een groot MOETEN heb opgelegd. Maar dat is niet erg. Ik denk wel dat ik de afgelopen week meer gegeven heb dan wanneer ik mezelf die opdracht niet gegeven had. Wat ik zoal gegeven heb? Dat loopt uiteen van een donatie aan Giro 555 en de straatnieuwsverkoper tot bedankmailtjes, hotdogs, kleine cadeautjes en bewust oprechte aandacht voor mensen. Geen slechte eerste week wat mij betreft.

Hoe vergaat het jullie?