Vorige week heb ik mijn rijbewijs gehaald. Niets bijzonders natuurlijk, bijna iedereen kan rijden. Maar ik zag op elke hoek een grote gevaarlijke mensenetende beer en had wel wat meer lessen nodig dan een ander (100 precies), maar waarom ik dit heugelijke feit met jullie deel is omdat ik steun heb gevonden bij iets waar jullie misschien ook steun aan kunnen hebben: een mantra.
Mijn rijlessen waren een constante worsteling met mezelf, meer dan met het verkeer om me heen en de auto. Ik kon mezelf gewoon op geen enkele manier voor me zien als iemand die zou kunnen autorijden. Als er twintig dingen goed gingen tijdens een les en één ding fout, dan bleef dat ene ding maar door mijn hoofd malen als bewijs van mijn onkunde. Twee weken geleden nog kon ik mezelf echt niet alleen, zonder mijn rij-instructeur, visualiseren in een auto. Ik zag het gewoon echt niet voor me.
Maar tijdens de tweede seminar van mijn 365 dagen succesvol-jaartraining kregen we de opdracht mee om een mantra voor jezelf te verzinnen en die elke morgen even vijf minuten tegen jezelf te zeggen; ’s avonds moest je dan in een schriftje een bewijs van die dag opschrijven dat die mantra waar was. Ik had wel al een paar keer ’s ochtends even kort mijn mantra voor mezelf herhaald, maar een bewijs voor mijn mantra had ik nog nooit gevonden. De opdracht leek niet erg te werken voor mij. Of ik leek niet erg warm te lopen voor deze aanpak. Maar toen bedacht ik, met nog maar anderhalve week te gaan tot mijn rij-examen, dat ik mijn mantra in het teken van dat rijden zou stellen. Mijn nieuwe mantra werd: ik hou van mezelf en ik accepteer mezelf als goede automobilist. Ik heb me helemaal suf gemantra’d. De eerste paar dagen werkte de mantra op mijn zenuwen en lachspieren tegelijk, maar dat werd elke dag een beetje minder. De stiekeme gedachte begon in mijn hoofd te ontstaan dat ik misschien wel zou kunnen autorijden. En dat, daar ben ik van overtuigd, zette de deur open naar een positieve uitslag van mijn rij-examen.
Daar ben ik vooral van overtuigd door mijn reactie na het verlossende woord van de examinator: gefeliciteerd. Ik was namelijk blij, wat overdonderd en onwennig blij in het begin, maar later echt blij, extatisch blij. Terwijl de ik van nog geen twee weken geleden dat rijbewijs helemaal niet wilde halen, omdat de verantwoordelijkheid die dat met zich meebracht veel te eng was, angstaanjagend, levensbedreigend zelfs. En díe lading heb ik met mijn mantra verwijderd.
Dus.
Mocht je ook met een mantra aan de slag willen, begin dan met: Ik hou van mezelf en ik accepteer mezelf als … Ik hou ook van mezelf en ik accepteer mezelf ook als ik even niet goed … Vul de mantra aan met woorden die echt goed voelen. Soms kan je voor hetzelfde een ander woord nemen en voelt de mantra ineens totaal anders. Experimenteer daarmee. Neem elke ochtend even vijf minuten de tijd om de mantra een aantal keren voor jezelf te herhalen. Verwacht geen wonderen, maar omarm ze wel als ze er ineens blijken te zijn. Succes! En laat het even weten als je verschil merkt.
Wauw. Gefeliciteerd. En wat goed dat je je berg hebt overwonnen met een mantra. Ik wens je heel veel veilige kilometers!
Van harte proficiat met deze knappe prestatie. Ik ben er nooit aan begonnen. Mijn angst was té groot, maar een Mantra had misschien kunnen helpen. Ik heb me er ondertussen bij neergelegd, dat ik nooit een rijbewijs zal hebben.