In Het hart van Boeddha’s leer schrijft Thich Nhat Hanh dat we allemaal positieve en negatieve zaden in ons dragen. In een soort enorme opslagplaats ergens diep binnen in ons liggen die allemaal door elkaar. Het is zaak de positieve zaden te herkennen en die water te geven. Er contact mee te maken. En als een negatief zaadje per ongeluk toch water krijgt en zich manifesteert, omarm je het met je oplettendheid en helpt het terugkeren naar waar het vandaan kwam. 
‘Nodig uitsluitend positieve zaden uit naar boven te komen en plaats te nemen in de huiskamer van je bewustzijn,’ schrijft Thich Nhat Hanh.
Het boeddhisme kent hiervoor een mooie oefening: ‘de spijker vervangen’. Wanneer een houten spijker is weggerot of vergaan, zal een timmerman hem vervangen door op precies dezelfde plek een nieuwe spijker in de oude te slaan. Dit moeten we ook doen met onze gedachten, observaties en gevoelens. Als er een gedachte of gevoel bij je opkomt die je als onheilzaam beschouwt, kun je een andere gedachte of gevoel uitnodigen om die te vervangen. ‘Vele zaden in je opslagbewustzijn zijn heilzaam en mooi. Adem gewoon in en uit en nodig een ervan uit naar boven te komen, dan zal het andere zaadje naar beneden gaan.’
Prachtig toch, al die zaden in je interne opslagruimte en jijzelf als degene die de gewenste zaden uitnodigt in de huiskamer van je bewustzijn. In plaats van limonade maken van je citroenen, je citroenen gewoon helemaal niet uitnodigen.
Ik vind het een mooi beeld om even op te kauwen.
Rasp 80 gram van de zeep.
Roer er een druppeltje etherische olie doorheen, zodat je was lekker ruikt. Giet het wasmiddel over in petflessen, eventueel met een trechter. Het wasmiddel is nu nog heel vloeibaar, maar tijdens het afkoelen dikt het nog in; dit duurt ongeveer een uur. 
Waarom mijn blog in het begin zo goed voor mij werkte, was doordat ik bewuster begon te leven. Met meer aandacht in het moment, zou je kunnen zeggen. Ik had altijd wel oog gehad voor mooie wondertjes in de natuur, mooie luchten, overvliegende vogels, een fijne ontmoeting, een diep gesprek, maar had deze mooie dingen nooit eerder zo duidelijk binnen laten komen als geluksmomenten. Als je dat wel doet, moet je gewoon erkennen dat er best veel momenten van geluk zijn op een dag. En in het verlengde daarvan: dat je eigenlijk best gelukkig bent.
Ik ben gelukkig. Maar ik mag weer wat meer gaan stilstaan bij alle dingen om me heen die me een geluksgevoel geven. Ik zit in standje citroen, en het wordt hoog tijd dat dat verandert. Ik kan er allerlei oorzaken, argumenten, uitleg en excuses zelfs voor aandragen, maar daar gaat het niet om. Ik moet weer limonade maken!
Ja, ik twijfel. Niets mis mee, zou je denken: ‘twijfel is het begin van wijsheid’, zei René Descartes. ‘Twijfel is een van de namen van intelligentie’, zei Jorge Luis Borges. Lekker blijven twijfelen dan, maar ook Alfred Lord Tennyson had denk ik gelijk met zijn woorden: ‘Twijfel is een duivelskind’. Ik twijfel over of ik door moet gaan met deze blog of niet.
Met Pasen in het vooruitzicht kan het natuurlijk niet anders dan dat deze Maak Iets Maandag iets met Pasen te maken heeft. En dat moet ik er bij zeggen, want de creaties zijn dermate mislukt dat je er zonder deze uitleg waarschijnlijks niets pasigs bij zou denken. Wat het zijn? Paaskuikens! Haha, nee, zo zien ze er inderdaad niet uit! Het lijken meer uilskuikens. Ach, in het leven van een fröbelende limonademaker mag ook wel eens iets mislukken toch.
Knip daarvan van karton twee evengrote cirkels en knip er een m
iddencirkel uit. Leg de twee cirkels op elkaar en omwikkel ze met garen in de kleur die je wil. Als je niet verder kan knip je voorzichtig de twee cirkels van elkaar los en knoop je er een touw omheen, 
zodat je pompom niet uit elkaar valt. Maak er zo een aantal in verschillende kleuren. Vorig jaar had ik er een leuke 
Mijn rijlessen waren een constante worsteling met mezelf, meer dan met het verkeer om me heen en de auto. Ik kon mezelf gewoon op geen enkele manier voor me zien als iemand die zou kunnen autorijden. Als er twintig dingen goed gingen tijdens een les en één ding fout, dan bleef dat ene ding maar door mijn hoofd malen als bewijs van mijn onkunde. Twee weken geleden nog kon ik mezelf echt niet alleen, zonder mijn rij-instructeur, visualiseren in een auto. Ik zag het gewoon echt niet voor me.
Maar toen bedacht ik, met nog maar anderhalve week te gaan tot mijn rij-examen, dat ik mijn mantra in het teken van dat rijden zou stellen. Mijn nieuwe mantra werd: ik hou van mezelf en ik accepteer mezelf als goede automobilist. Ik heb me helemaal suf gemantra’d. De eerste paar dagen werkte de mantra op mijn zenuwen en lachspieren tegelijk, maar dat werd elke dag een beetje minder. De stiekeme gedachte begon in mijn hoofd te ontstaan dat ik misschien wel zou kunnen autorijden. En dat, daar ben ik van overtuigd, zette de deur open naar een positieve uitslag van mijn rij-examen.
Hoe ben je op het idee gekomen om mooie momenten te verzamelen?
Heb je nooit vervelende reacties gehad?
Op vilt schrijf je de tekst die je op het kussen wil en op een andere kleur vilt teken je een hartje. Dat knip je vervolgens heel netjes uit.
Maak Limonade 