Limonade is kijken. Echt kijken naar wat er is.
Een limonadeblik denkt niet.

Een somber-grijze regenachtige dag is geen sombere dag meer als je echt kijkt.
Wat je denkt dat grijs is, blijkt eigenlijk een waas van paars in zich te hebben. Met een tintje donkerblauw. De lucht is een grijs-blauw-paars papaverveld met hier en daar een witte lappen-picknickdeken.

En wat wit lijkt is niet wit, maar heel licht zomerblauw, en het wordt een slome beweging, een traag voorbij drijven van gekleurde eilandjes, terwijl op de voorgrond bomen in dikke bladerjassen prachtig staan te wezen.

Noem dat maar een sombere dag…

En op het moment dat je je deze limonadeblik hebt eigengemaakt, komt ie tevoorschijn, zomaar, uit het niets: een regenboog.

Hoeveel meer limonade wil je het hebben?