Wie al langer op mijn blog mee leest, weet dat ontspullen wel een dingetje voor me is. Ik ben in een soort permanente strijd verwikkeld met de spullen om mij heen. Er is altijd te veel, maar tegelijkertijd lijkt er onbewust ook een stemmetje te zeggen dat er te weinig is, omdat ik blijf zoeken naar mooie originele dingen. Die tegenstrijdigheid vormt denk ik de kern van de strijd.

Uit het boek: Zo zijn ouders van Peter Bentley & Sara Ogilvie

Wie vandaag de dag het woord ontspullen in de mond neemt, kan niet om Marie Kondo heen. Deze Japanse opruimgoeroe heeft al vele mensen geïnspireerd om zich van een heleboel spullen te ontdoen. Hoewel ik vond dat er nu toch echt wel een grens bereikt was aan wat ik nog weg kon doen, wilde ik haar boek wel lezen. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Want inmiddels zijn er al weer vijf tassen naar de kringloopwinkel vertrokken, liggen er een paar dozen boeken klaar om naar het antiquariaat te gaan en moet er een heleboel op Marktplaats gezet worden.  En dat is nog maar een voorzichtig begin.

Kondo’s gedachtengang is heel logisch. Zij draait het probleem eigenlijk om: vraag jezelf niet wat er weg kan, maar van welke spullen je blij wordt. Op dit moment. (dus niet vroeger, of misschien ooit in de toekomst) Laat al je spullen door je handen gaan, per categorie, en beslis op dat moment of je er blij van wordt of niet. Word je er blij van, dan houd je het en geef je het een vaste plek. Word je er niet blij van, dan laat je het gaan.

Ik vind het best schokkend om in mijn huis rond te kijken na het stellen van die simpele vraag. Want al die spullen om me heen hebben al tig opruimrondes overleefd, en heb ik dus als belangrijk, misschien zelfs wel als onmisbaar bestempeld, maar of ik ook blij word van die spullen heb ik me eigenlijk nooit afgevraagd. Terwijl dat toch vrij essentieel is.

Enfin, er gaat dus weer een heleboel weg. Ik zal in mijn volgende blogpost eens wat mogelijkheden op een rijtje zetten van wat je met spullen kunt doen die je zelf niet meer wilt hebben. Kijk in de tussentijd eens naar je eigen spullen en vraag jezelf of je er op dit moment blij van wordt. Ik ben heel benieuwd wat die vraag bij jullie in gang zet.