Recyclen

Ik schreef al eerder dat ik weer grondig aan het opruimen ben geslagen in huis. En ik zou jullie nog wat handige tips geven voor de spullen die je niet meer hebben wilt. Je kunt natuurlijk alles naar de kringloopwinkel brengen. De spullen die zij verkoopbaar achten, wordt op die manier een tweede (of derde of vierde) leven gegund. hond-doppen

Als je nog iets aan je spullen wilt verdienen, is een ander soort kringloopwinkel een optie. In Deventer hebben we Bij Opa. Hier kun je een plank huren, waarop je je spullen te koop aanbiedt. Je betaalt voor het huren van de plank (5 euro per week) en de opbrengst van de verkoop is voor jou. Boeken kun je bij een antiquariaat aanbieden. Merkkleding lever ik in bij Appel & Ei in Deventer. Van de verkochte kleding krijg je een percentage en wat niet verkocht wordt, is voor projecten voor kinderen in Afrika. Appel & Ei zit in Deventer, Apeldoorn, Arnhem en Enschede. De mogelijkheid om een plank (of kast) huren om daar je spullen te verkopen, is er in elk geval ook in Zutphen en Utrecht.

Hoef je er niet aan te verdienen, en wil je niet met je kleren hoeven slepen, dan heb je Packmee als optie. Je stopt de kleding die je niet meer wilt in een grote doos en geeft die gratis mee aan de pakketbezorger van PostNL of op het postkantoor. Met de opbrengst steunen zij Kika en Kinderpostzegels. Schoenen (en kleding, handdoeken, beddengoed en gordijnen) kun je natuurlijk ook altijd in de containerbakken van Sympany droppen, het vroegere Humana. Met de opbrengst van het verkochte textiel worden projecten in Nederland, Afrika en India die erop gericht zijn de zelfredzaamheid te vergroten, gesteund. Engelstalige en Franse boeken die al jaren ongelezen in je kast staan, kun je doneren aan Read to Grow, die ze aan basisscholen in ontwikkelingslanden schenken of er bibliotheken mee opzetten in sloppenwijken.

Ook met sommige voorwerpen die nutteloos in je huis rondslingeren, kun je een goed doel steunen. Oude telefoons bijvoorbeeld stuur je naar Stichting Aap. Daarmee help je de stichting om apen en andere exotische dieren in nood op te vangen. Oude brillen lever je in bij Hans Anders. Met deze inzamelactie helpt Hans Anders mensen in ontwikkelingslanden om beter te kunnen zien. Met een oude pc of beeldscherm maak je de Stichting Kwasa blij. Deze stichting steunt lokale stichtingen in Zuid-Afrika, die gericht zijn op bestrijding en genezing van HIV en Aids, educatie voor jong en oud en het verstrekken van microkredieten aan de Afrikaanse lokale bevolking.

Heb je nog ergens bier- en frisdrankdopjes slingeren? Daar doe je KNGF geleidehonden een groot plezier mee, want de opbrengst komt ten goede aan de opleiding van de geleidehonden. Ongebruikte verbanden uit kraampakketten lever je in bij Stichting Baby Hope, die er kraamprojecten in Afrika, India, Zuid-Amerika en Oost-Europa mee steunt. Planten waar je op uit gekeken bent gooi je niet in de kliko, maar lever je in bij een plantenasiel.

Zo, aan de slag dus maar weer! Verder met opruimen. Bekijk je huis nog maar eens met een recycle-blik.

Abonneer je op dit blog d.m.v. e-mail

Opgeruimd het nieuwe jaar in

Wie al langer op mijn blog mee leest, weet dat ontspullen wel een dingetje voor me is. Ik ben in een soort permanente strijd verwikkeld met de spullen om mij heen. Er is altijd te veel, maar tegelijkertijd lijkt er onbewust ook een stemmetje te zeggen dat er te weinig is, omdat ik blijf zoeken naar mooie originele dingen. Die tegenstrijdigheid vormt denk ik de kern van de strijd.

Uit het boek: Zo zijn ouders van Peter Bentley & Sara Ogilvie

Wie vandaag de dag het woord ontspullen in de mond neemt, kan niet om Marie Kondo heen. Deze Japanse opruimgoeroe heeft al vele mensen geïnspireerd om zich van een heleboel spullen te ontdoen. Hoewel ik vond dat er nu toch echt wel een grens bereikt was aan wat ik nog weg kon doen, wilde ik haar boek wel lezen. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Want inmiddels zijn er al weer vijf tassen naar de kringloopwinkel vertrokken, liggen er een paar dozen boeken klaar om naar het antiquariaat te gaan en moet er een heleboel op Marktplaats gezet worden. En dat is nog maar een voorzichtig begin.

Kondo’s gedachtengang is heel logisch. Zij draait het probleem eigenlijk om: vraag jezelf niet wat er weg kan, maar van welke spullen je blij wordt. Op dit moment. (dus niet vroeger, of misschien ooit in de toekomst) Laat al je spullen door je handen gaan, per categorie, en beslis op dat moment of je er blij van wordt of niet. Word je er blij van, dan houd je het en geef je het een vaste plek. Word je er niet blij van, dan laat je het gaan.

Ik vind het best schokkend om in mijn huis rond te kijken na het stellen van die simpele vraag. Want al die spullen om me heen hebben al tig opruimrondes overleefd, en heb ik dus als belangrijk, misschien zelfs wel als onmisbaar bestempeld, maar of ik ook blij word van die spullen heb ik me eigenlijk nooit afgevraagd. Terwijl dat toch vrij essentieel is.

Enfin, er gaat dus weer een heleboel weg. Ik zal in mijn volgende blogpost eens wat mogelijkheden op een rijtje zetten van wat je met spullen kunt doen die je zelf niet meer wilt hebben. Kijk in de tussentijd eens naar je eigen spullen en vraag jezelf of je er op dit moment blij van wordt. Ik ben heel benieuwd wat die vraag bij jullie in gang zet.

Mezelf vinden in een lippenbalsem?

Het zijn niet alleen mijn engelen die moeten verhuizen, behalve de wc moet ook de hele schuur leeg. Mijn voorraad aan spullen is al gehalveerd toen ik een jaar geleden naar Deventer verhuisde. Tientallen ladingen tassen en dozen gingen naar de kringloopwinkel en De Slegte. Elke keer denk ik dat de grens bereikt is van wat er nog weg kan en elke keer blijkt die grens te verschuiven. Een jaar geleden was ik niet klaar om afscheid te nemen van mijn engelen, nu blijkbaar wel.
In de schuur staan zo’n tien dozen en vijftien plastic tassen, die ik moet zien terug te brengen tot twee kratjes. Het zijn vooral knutselspullen die het nu moeten bekopen; spullen om te mozaïeken, kaarsen maken, maar ook Ganesha’s die altijd een prominente plek hebben gehad op mijn altaar, dat –je raadt het nooit- er ook al niet meer is. Mijn mozaïekspullen gaan naar een verzorgingshuis hier in de buurt gegaan, die goede bestemming maakt het afscheid nemen minder moeilijk. Voor mijn kaarsenmaakspullen heb ik ook al iemand in gedachten. Maar terwijl ik zo mijn spullen aan het verdelen ben, overvalt me de vraag of ik nu niet bezig ben een stukje teveel van mezelf weg te doen. Zit er niet een stukje mij in juist die knutselspullen, in mijn engelen, in mijn Ganesha’s? Blijf ik wel wie ik ben, ook zonder die spullen? Of zit ik straks, weliswaar lekker poedelend in bad, in een identiteitscrisis?
Uit een van de dozen kwam een voorraad zelfgemaakte kettingen en oorbellen tevoorschijn, uit een andere zelfgemaakte lippenbalsems. In kleine jampotjes met zelfgemaakte etiketten, waarop staat: ambachtelijk geproduceerd in de keukens van K. – ©K.A.L.M producties. Hilarisch toch? De balsems dragen prachtige namen als: very berry, nothing but the lips en lemon submarine. Natuurlijk weet ik dat de kans niet heel groot is dat ik me de komende tijd door tien potjes lippenbalsem heen smeer. Maar toch… zoveel plek nemen die potjes nou ook weer niet in in zo’n krat. Nog even niet ter adoptie dus, maar ik heb wel het recept van deze zelfgemaakte lippenbalsems voor jullie. Ik garandeer je: ze zijn zeer limonade voor je lippen in deze koude winterdagen.

Lippenbalsem

15 g olijfolie
6 g bijenwas
2 g honing
Etherische olie (mandarijn, grapefruit en citroen zijn erg fijn)

Olie en bijenwas au bain-marie verwarmen en langzaam laten smelten. Als het vloeibaar is een paar druppels etherische olie en honing toevoegen, goed roeren en dan snel in je potjes schenken. Goed laten afkoelen en dan heb je een hele fijne, zelfgemaakte verzorging voor je lippen. Succes!

Abonneer je op dit blog d.m.v. e-mail

Lekker opruimen

Limonade maken gaat over aandacht voor de positieve dingen om je heen, natuurlijk. Maar niet alleen. Voor mij gaat limonade maken ook over die positiviteit verspreiden, een positief verschil maken, hoe klein ook. Bijvoorbeeld door troep op te ruimen die ik onderweg tegenkom.

Als ik door het park naast ons huis loop, raap ik altijd de rommel op die anderen hebben achtergelaten. Zwerfafval. Ik las ergens dat als een kwart van alle Nederlanders elke dag een stuk afval van straat opruimt het land binnen drie dagen schoon zou zijn. Bizar toch? Soms begin ik heel chagrijnig, om al die rotzooi die mensen laten liggen. Maar gaandeweg maakt die negativiteit plaats voor een goed gevoel, omdat ik in plaats van erover te klagen actie onderneem. Ik ruim de troep op, ook al is dat misschien niet aan mij, en laat een schoon park achter. Waar iedereen van kan genieten. Dat is wat mij betreft limonade ten top.

Vandaag gingen acht blikjes drinken, een pakje shag, een pak koekjes en vijf zakken chips de vuilnisbak in. Rapen jullie ook iets op vandaag?