Oké oké, ik weet het, ik neem een risico. Het is nog meer dan een maand tot IJsheiligen. Het kan maar zo gebeuren dat de kleine kwetsbare plantjes die ik nu zo enthousiast al buiten zet, hartstikke doodvriezen de komende maand. Maar ik wil zo graag dat het al warm genoeg is voor een weelderig bloeiende tuin! Waar vlindertjes vrolijk fladderen, appels en peren de takken van mijn bomen doen doorbuigen, ik lekker aardbeitjes en besjes en frambozen en bramen van de struiken kan plukken. Ik wil zo graag! Dus kan ik niet wachten tot de verjaardagen van de strenge heilige heren met vorst in hun naam voorbij zijn. Dat duurt gewoon nog te lang.

Mijn appel- en mijn perenboom zijn geheel naar eigen inzicht begonnen zich op te maken voor een vruchtbare zomer. Nu de eerste knoppen en bladeren zich laten zien, krijgt de tuin meteen een ander uiterlijk. Alsof het echt een tuin is en niet gewoon een klein stenen plaatsje achter het huis. De aubergine en spinazie mogen het vanaf vandaag buiten gaan proberen.

Mijn bessenstruikje was oktober vorig jaar bijna in de groencontainer beland. Het struikje had de hele zomer niets gedaan dan treurig haar kopje buigen en leek gewoon niet meer te willen. Een suïcidale plant, zeg maar. Dat kan natuurlijk niet goed zijn voor de sfeer in de tuin. Maar manlief die de zware pot met struik diende te verplaatsen, was daar nog niet aan toegekomen, en kijk het struikje nu toch eens. Een blozend levenslustig struikje, dat vast heel veel besjes gaat geven deze zomer!

Op de olifant staan verschillende soorten sla zich al heel dapper teweer te stellen tegen de zon overdag en de kou ´s nachts. Over een paar weken verwacht ik de eerste sla al te kunnen oogsten. Prei, andijvie en lente-ui zullen nog wat langer op zich laten wachten, maar dat mag. Ondertussen hebben ook mijn aardbeienplantjes van vorig jaar bedacht dat het tijd is om zich eens goed uit te rekken en hun bladeren uit te slaan.

Ik doe dus net alsof ik het volgende rijmpje nog nooit gehoord heb.

Voor IJsheiligen de bloempotten buiten,
veelal kun je er dan naar fluiten,
wacht af tot de heiligen zijn voorbij,
de bloemen zijn u daarvoor blij.

St. Mamertus, St. Pankratius, St. Servatius en St. Bonifatius, nooit van gehoord. Leve het voorjaar!