Je zou de tijd aan de luiers kunnen meten. Eén zak per drie dagen. Per zak zo’n 25 luiers. Om de week fietst mijn man naar het kinderdagverblijf om de luiers in te leveren, vier á vijf zakken in de fietstassen. Hij zal inmiddels zo’n zes rondes gedaan hebben. 750 luiers. Drie maanden dus.
In elk boek over babyverzorging hebben we het eerste hoofdstuk uit. Doorgewerkt. We weten alles over regeldagen, hebben haar drie sprongetjes zien maken en haar met eerste verkoudheid zien worstelen, zijn weggesmolten bij haar eerste lachje, en haar tweede en derde en eigenlijk smelt ik elke keer weer als ze naar me lacht. We hebben haar getroost, en getroost en getroost als ze verdrietig was, of een schone luier moest, honger had, of een krampje, of gewoon ontroostbaar was. We hebben haar geluidjes nagedaan, gekke gezichten getrokken, hele gesprekken gevoerd in babytaal. We hebben haar haar handjes zien ontdekken, haar voetjes, haar vingertjes. We hebben haar haar badje uit zien groeien, haar eerste kleertjes, de kleinste luiers. En dat allemaal in een tijdsbestek van 750 luiers.
Tijdens de volgende 750 luiers zal ze haar wagen uitgroeien en haar babybedje. Ze zal naar haar eigen kamertje verhuizen en andere dingen gaan proeven dan melk. Ze zal gaan rollen, grijpen, steeds meer brabbelen, tandjes krijgen. Ze zal in een grotere luier groeien en haar slaapzakje uit. Ze zal urenlang huilen en urenlang lachen. Ze zal ons vertederen en tot wanhoop brengen. Ik sta te popelen om de volgende 750 luiers met haar te beleven. En tegelijkertijd wou ik dat ik de luiers terug kon draaien. Hoe bewust ik elk moment met haar ook ervaar, het gaat er niet minder snel door. 750 luiers zeg, waar blijft de tijd!
Maak Limonade 
Leuk! Lief! En dat op Bents verjaardag! 7 alweer! Ja waar blijft de tijd!
Verstuurd vanaf mijn iPhone
wow, 7 al. gefeliciteerd!
Aaaaah! Wat een leuke Limonade. Over 750 luiers kent ze hééél misschien haar opa al een héééél klein beetje.
vast wel een beetje…
Ja wij hebben jullie ook al veel te lang niet gezien, leuke foto van rivka met gita 🙂
Misschien na nog 750 luiers steekt ze haar lieve kleine vingertje naar haar opa en gilt dan van het lachen als ze juist dan op dat moment haar 751ste luier vult!
Maar luister – waarom fietst Wibo met die luiers naar het kinderdagverblijf? Wat doen ze daar mee? Sparen ze daar gebruikte luiers? Is dat een nieuwe Hollandse hobby? Inplaats van postzegels en sigarenbandjes – nu gebruikte luiers? “Ik heb een echte drol van Rivka, wie geeft me in ruil er eentje van prinses Ariane?” Of halen ze de poep met een pincet en de plas met een spuitje eruit en sturen ze ze dan voor hergebruik naar de arme kinderjes in het Heilige Land? Of bij hun om de hoek, voor de arme vluchtelingen? Ik kan me daar geen voorstelling buj maken. Een berg van poepluiers voor de deur van crech.
haha, dan gil ik wel van het lachen met haar mee… Tsja, dat met die luiers, die worden gerecyled. Ik heb het even voor je na gezocht:
“Bij het recyclen wordt het papier en het plastic uit de luiers teruggewonnen, zodat het opnieuw gebruikt kan worden. Bijvoorbeeld voor het maken van schrijfpapier of tuinmeubels. Uit het vrijkomende slib wordt op milieuvriendelijke manier energie gewonnen en vervolgens wordt het gecomposteerd. Het afvalwater tot slot, wordt biologisch afgebroken. Uiteindelijk blijft er dus niets meer over dat hoeft te worden verbrand of gestort. Alles wordt opnieuw gebruikt!”
Geweldig toch! En het scheelt ons een heleboel afval.
Hahaha erg gelachen om de reactie van Dov hierboven. Leuk stukje weer Channa!