Het is je morele plicht om positief te zijn, zegt David de Kock in een filmpje dat hij samen met Arjan Vergeer maakt voor 365 Dagen Succesvol. Missie van beide heren is om Nederland in 2020 het gelukkigste land van de wereld te laten zijn. Stap 4 van hun 13 stappen naar geluk en succes gaat over kernwaarden. Positiviteit is een kernwaarde van David. Jullie zullen begrijpen dat deze kernwaarde mij nogal aanspreekt, als limonademaker. Dat is er een die ik ook hoog in het vaandel draag. Maar het doet meer met me dan me alleen maar aanspreken. Davids formulering raakt mij, het doet iets kriebelen van binnen, ik word er warm van.
Ik heb het op mijn blog natuurlijk steeds over limonade maken als een keuze. Je hebt de keus tussen in je citroenen blijven hangen of voorbij je citroenen kijken en er limonade van maken. Ik stuur uiteraard wel wat met betrekking tot de te prefereren keus, maar ik laat de uiteindelijke keus aan jou. Maar David stelt het veel sterker: het is geen keuze, maar een morele plicht. BAM! Hij zei het en ik dacht: ‘ik ben het zo ongelofelijk verschrikkelijk hartgrondig met jou eens.’ Ja, ik heb de plicht om positief te zijn. Dat is verantwoordelijkheid nemen voor mijn leven, voor mezelf en voor elkaar. Dus, ik pak ‘m op als plicht.
Wat vinden jullie? Is limonade maken een keuze of een plicht?
Maak Limonade 
mmm…. een plicht om the smilen als je je kut voelt? moest die moeder van mij bijvoorbeeld glimlachend door gaan met positief door te gaan terwijl haar laatste optimistische limonade druppel op was? In het boek van frankl “meaning of life” verteld hij hoe hij auschwitz overleeft heeft, door zijn meaning en optimisme, maar hij heeft niet de stelling geopperd dat hij dat ook als een plicht zag voor de andere gevangenen die die kracht niet meer konden opbrengen. natuurlijk ben ik het helemaal met je limonade filosofie eens, maar of een mens het leven ziet als een geschenk of als een strijd, zoet of bitter – mag ik me daar in mengen?
Hoi Dov,
Ik denk dat de onderliggende vraag is: kan positiviteit opraken? En misschien ook: kan iedereen altijd maar positief zijn? Daar is niet een eenduidig antwoord op, er zijn dingen waar mensen niet van herstellen. Anderzijds zijn er ook altijd weer mensen die in de diepste duisternis een lichtpuntje zien om zich aan vast te houden. Waar hem dat in zit? Er is niemand die daar een duidelijk antwoord op heeft. Ze zeggen wel dat positief denken iets is dat je kunt oefenen, maar hoeveel je daar aan hebt in de werkelijk grote tegenslagen? Who knows. Ik moet denken aan die grap in Channa’s boek: “Mijn God, waarom hebt u ons niet verlaten.” Misschien is het die vonk van creativiteit om zoiets te bedenken, dat hardnekkige door willen gaan met denken en leven en voelen dat mensen er doorsleept, en is dat het vermogen in onszelf dat we aan kunnen boren als het zwaar is.
Hi lieve Wibo,
Mag ik er nog een passende wijsheid aan toevoegen die ook uit Channa’s boek komt? “Het lijden komt van God, schouders ook”. Er daar zit zoveel in. De ellende die we op ons pad tegen komen, daar kun je niks tegen doen. Maar hoe je daarmee omgaat – ga je aan de straatkant zitten jammeren of zeg je “Life is not about waiting for the storm to pass. It’s about learning to dance in the rain”. Ik geloof dat jij, Channa en ik elkander daar volledig in treffen. Maar wat met dat zwakkere jochie die nog steeds zit te janken omdat ie dat optimisme niet kan opbrengen? Moeten we hem dat verplichten zoals David de Kock beweert of mogen we down zijn? Inplaats van dat dominee vingertje vind ik het misschien beter om de zwakkere die Goddelijke schouder uit Channa’s boek aan te bieden.
Je moet ‘morele plicht’ niet als een harde eis opvatten. Je kan niemand verplichten positief te zijn, natuurlijk niet. Maar ik denk wel dat de wereld met meer positiviteit een betere plek is voor iedereen, en in die zin vind ik limonade maken meer dan alleen een keus. Misschien moeten we het dan zo stellen: als je kan, heb je de plicht om positief te zijn. Omdat je daarmee niet alleen jezelf helpt, maar ook een positief limonadevuurtje verspreidt. Je handelen is niet geïsoleerd van de rest van de wereld, dat bedoel ik denk ik.
Het zou op de basis school een vak moeten zijn, leren positief te denken, ook bij tegenslagen. Het scheelt enorm als je het zo jong leert, als je het van huis uit niet kent, dan kan het jaren duren voordat je er achter komt dat je de dingen ook op een positieve manier kunt benaderen, als je er al ooit achter komt.
helemaal geen slecht idee. Wat mij betreft zou op de school van de toekomst inderdaad positief denken op het programma staan, en yoga, meditatie en mindfulness. Wat had ik dat allemaal graag als kind meegekregen.
perfekte verwoording en pracht idee. een uur per week leren positief te handelen en denken. als ik dat hier in israel aan de minister van onderwijs ga voorstellen moet ik dan copyright aan maaklimonade betalen of zijn een paar gele jaffa’s voldoende?