Oké, we weten dat 1 zwaluw nog geen zomer maakt, maar met appels is dat een heel ander verhaal. 1 Appel maakt namelijk wel degelijk een tuin, als je het mij vraagt. Desiree Jonagold heeft deze zomer (opnieuw) ons kleine plaatsje achter het huis tot tuin verheven. Want waar een appel aan een boom hangt, daar wordt serieus gebloeid en gegroeid. Er leek deze zomer ook even sprake te zijn van een peer, maar dat is nooit meer geworden dan dat: een aanzet tot peer. Terwijl die beginnende peer een beginnend peertje bleef, kroop het beginnende appeltje uit haar bladerschulp en groeide en groeide, tot dit prachtige blozende appeltje.
Gelukkig maar, want verder is het wat stil in de tuin. Sinds Willy de wonderkat verhuisde naar een andere tuin, lijken de bomen elkaar niets meer te zeggen te hebben. Ze zwijgen maar, bewegen hooguit zachtjes mee met de wind, maar gezellig kletsen, ho maar. Het is stilte troef. Ik ga ervan uit dat als mijn kleine meisje hier volgend jaar rondloopt en honderduit brabbelt Desiree, Patricia en Cynthia geen weerstand kunnen bieden aan haar charmante schattigheid en weer praatjes en vruchten krijgen, maar op dit moment zijn het alleen de koolmeesjes en de musjes die zorgen voor een vrolijke noot. En die ene appel.